ม้านิลมังกร

ม้านิลมังกร

ม้ามังกร หรือ ม้านิลมังกร สัตว์ประหลาดที่เป็นที่รู้จักกันดีจาก วรรณคดีไทยเรื่องพระอภัยมณี ตามจินตนาการของสุนทรภู่ ม้านิลมังกรเป็นพาหนะของสุดสาคร นั้นเป็นสัตว์ลูกผสม โดยพ่อเป็นมังกร แม่เป็นม้า ดังนั้นจึงมีรูปร่างประหลาด ส่วนหัวและหน้ามีลักษณะเหมือนมังกร ลำตัวและกลีบเท้าจะเหมือนม้า ส่วนหางเหมือนพญานาค ลำตัวสีดำเหมือนนิล คุณลักษณะพิเศษของม้านิลมังกร คือ มีเขี้ยวเป็นเพชร มีเกล็ดเป็นนิล ลิ้นเป็นปาน อยู่ยงคงกระพันไม่มีอาวุธชนิดใดทำอันตรายได้ สามารถเดินบนผิวน้ำได้เหมือนกับเดินอยู่บนพื้นดิน อาศัยอยู่ในทะเล กินคน ปลา ปู หญ้า ใบไม้เป็นอาหาร ชื่อของมันนิลมังกร โยคี เป็นคนตั้งชื่อให้ตามลักษณะรูปร่างว่า "ม้านิลมังกร" นับตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา ม้านิลมังกรเป็นพาหนะประจำตัวของสุดสาคร ติดตามสุดสาครไปทุกหนทุกแห่ง

สุนทรภู่ได้รจนาถึงลักษณะของม้านิลมังกรไว้ดังนี้


พระนักสิทธิ์พิศดูเป็นครู่พัก หัวร่อคักรูปร่างมันช่างขัน
เมื่อตัวเดียวเจียวกลายเป็นหลายพันธุ์ กำลังมันมากนักเหมือนยักษ์มาร

กินคนผู้ปูปลาหญ้าใบไม้ มันทำได้หลายเล่ห์อ้ายเดรฉาน

เขี้ยวเป็นเพชรเกล็ดเป็นนิลลิ้นเป็นปาน ถึงเอาขวานฟันฟาดไม่ขาดรอน

เจ้าได้ม้าพาหนะตัวนี้ไว้ จะพ้นภัยภิญโญสโมสร
ให้ชื่อว่าม้านิลมังกร จงถาวรพูนสวัสดิ์แก่นัดดา
ม้านิลมังกร ปรากฏตัวครั้งแรกที่ชายหาด เกาะแก้วพิสดาร โดยสุดสาครไปพบเข้า เป็นสัตว์ดุร้าย มีอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ต่าง ๆ สุดสาครเป็นผู้ปราบได้จากไม้เท้าวิเศษของโยคี ในที่สุด ม้านิลมังกร ก็กลายเป็นพาหนะของสุดสาคร และเป็นสัตว์เลี้ยงที่ซื่อสัตย์ต่อนาย จากการมาช่วยสุดสาครที่ตกหน้าผาจากการทำร้ายของชีเปลือย

ครึ่งคนครึ่งม้า

ครึ่งคนครึ่งม้า หรือ ที่รู้จักในนาม เซนทอร์ นั้นมีอยู่ในตำนาน กรีกโรมัน โบราญ

เซนทอร์ นั้นจะมีร่างส่วนบนเป็นมนุษย์ผู้ชาย แต่ส่วนลำตัวลงไปเป็นม้า ที่มีกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ แลดูสง่างาม ตามตำนาน เซนทอร์อาศัยอยู่แถบภูเขาของอาคาเดีย และเทสสาลีในประเทศกรีซ
โดยในตำนาน เซนทอร์มีอยู่ด้วยกันสองตระกูล โดยตระกูลหนึ่งเกิดจาก อิคซอน อันธพาลแห่งสวรรค์ที่ขึ้นชื่อ กับอีกตระกูลที่เกิดจากโครโนส โดยฝ่ายหลังนั้นจะมี นิสัยดีแตกต่างจากฝ่ายแรกเป็นอย่างมาก
เซนทอร์ในตระกูลอิคซอน เกิดจากอิคซอนกับเนฟีลี จะมีกำลังมาก แข็งแกล่ง มีนิสัยชอบดื่มไวน์กับชอบรังแกผู้หญิง นอกจากนี้ยังชอบที่จะมีเรื่องทะเลาะวิวาทในเวลาเมา เซนทอร์จึงถูกมองว่าเป็นพวกขี้เมาไม่กลัวใครทั้งสิ้น

ส่วนเซนทอร์ในตระกูลโครโนสต่างกับตระกูลลอิคซอนอย่างสิ้นเชิง โดยตระกูลนี้จะเป็นเซนทอร์ที่ดี โดยโครโนสแต่งงานกับฟีลีร่า นางอัปสรน้ำผู้เลอโฉม มีลูกชื่อไครอน ซึ่งเป็นผู้คงแก่เรียน มีความสุขุมรอบคอบจนได้รับเลือกให้เป็นอาจารย์ของเหล่าวีรบุรุษหลายคนในตำนานกรีก อาทิเช่น อคิลีส, เฮอร์คิวลีส, เจสัน, พีลูส, อีเนียส เป็นต้น โดยบรรดาลูกศิษย์ ก็ประพฤติตัวตามแบบอย่าง ครูบาอาจารย์ได้เป็นอย่างดี

นอกจากนี้ ครึ่งคนครึ่งม้า ยังถูกกล่าวถึงในวรรณกรรมชื่อดังอีกมากมาย โดยเฉพาะวรรณกรรมแนวแฟนตาซี ที่มักจะมีเซนทอร์ปรากฏอยู่ให้เห็นอยู่เสมอ

พระบรมรูปทรงม้า

พระบรมรูปทรงม้า หรือ พระบรมราชานุสาวรีย์ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว  ตั้งอยู่ที่ลานพระบรมรูปทรงม้า หรือ เรียกอีกชื่อว่าลานพระราชวังดุสิตนั้นเอง ลานพระบรมรูปทรงม้านั้นเป็นลานกว้างตั้งอยู่ด้านหน้า พระที่นั่งอนันตสมาคม และสวนอัมพร ในเขตพระราชวังดุสิต ถนนราชดำเนินนอก พระบรรมรูปทรงม้า สร้างขึ้นในรัชสมัยของ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว โดยนำแบบ มาจากพระบรมรูปของพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศส ที่ตั้งอยู่ที่กรุงปารีส พระบรมรูปทรงม้าสร้างโดยด้วยฝีมือนายช่างชาวฝรั่งเศส บริษัท ซุซเซอร์ เฟรสฟอร์เดอร์ ในวโรกาส ที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอย่หัว ทรงเสด็จประพาสยุโรป ในครั้งที่ 2 เมื่อปี พ.ศ. 2450 โดยส่งเข้ามาถึงกรุงเทพมหานคร เมื่อ วันพุธที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2451 อันเป็น เวลาพอดีกับ งานพระราชพิธีรัชมังคลาภิเษก เนื่องในโอกาสเถลิงถวัลย์ราชสมบัติ 40 ปี พระบรมรูปทรงม้า หล่อขึ้นด้วยโลหะทองบรอนซ์ ยึดติดกับแท่นทองบรอนซ์ เป็นที่ม้ายืน หนา 25 เซนติเมตร ประดิษฐานบนแท่นรอง ทำด้วยหินอ่อน สูง 6 เมตร กว้าง 2 เมตร ยาว 5 เมตร

พระบรมรูปทรงม้าได้สร้างขึ้นด้วยเงินที่ประชาชนได้บริจากสมทบทุน เพื่อเป็นเงินเฉลิมพระขวัญ สำหรับงานรัชมังคลาภิเษก จำนวนประมาณ หนึ่งล้านสองแสนบาท ส่วนเงินที่เหลือ ประมาณ หนึ่งล้านบาท พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวได้นำไปสร้างมหาวิทยาลัยขึ้น มีนามตามพระปรมาภิไธยว่า จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

ม้าเซ็กเธาว์

ม้าเป็นสัตว์ที่อยู่กับมนุษย์มาอย่างยาวนาน และยังอยู่ในหนังสือวรรณกรรมต่างๆมากมาย ในหลายหลายเชื้อชาติ รวมถึงวรรณกรรมชื่อดังของจีนอย่างสามก๊กด้วย โดยม้าที่ดังที่สุดในเรื่องสามก๊กนั้นคง หนีไม่พ้นม้า เซ็กเธาว์ ม้า เซ็กเธาว์ เป็นตัวละครในวรรณกรรมจีนอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊ก เป็นที่สุดของม้าในยุคสามก๊ก โดยมีเอกลักษณ์สำคัญก็คือ ม้าเซ็กเธาว์จะมีขนสีแดงทั้งตัว ในสามก๊กได้กล่าวถึง ม้าเซ็กเธาว์ ว่าสามารถวิ่งได้วันละพันลี้ เดิมทีเป็นม้าในครอบครองของตั๋งโต๊ะ ซึ่งต่อมาได้มอบให้กับ ขุนศึกลิโป้ พร้อมด้วยเครื่องบรรณาการต่างๆอีกมากมาย เพื่อให้ลิโป้คิดทรยศพ่อบุญธรรม นามว่าเต๊งหงวน โดยชื่อเซ็กเธาว์ นั้นแท้ที่จริงแล้วไม่ใช่ชื่อของม้า แต่เป็นชื่อสายพันธุ์ม้า โดยเชื่อว่ามีถิ่นกำเนิดในแถบตะวันออกกลาง โดยทางด้านลิโป้นั้น เป็นคนที่เห็นแก่ลาภยศจึงได้บุกลอบเข้าไปฆ่าพ่อบุญธรรมของตนจนเสียชีวิต และจึงเข้าร่วมกับฝ่ายของตั๋งโต๊ะในที่สุด ต่อมาหลังจาก ที่ลิโป้โดยโจโฉประหาร ม้าเซ็กเธาว์ก็ตกไปเป็นของโจโฉจนกระทั่ง เมื่อ กวนอูมาอยู่กับโจโฉระยะนึง โจโฉต้องการมัดใจกวนอู และมอบเครื่องบรรณาการมากมายให้รวมทั้งม้าเซ็กเธาว์ด้วย และกวนอูก็ใช้ม้าเซ็กเธาว์ได้เป็นอย่างดี ภายหลังเมื่อกวนอู ถูกจับตัวโดย ลิบอง และ ลกซุน เซ็กเธาว์ก็ตกเป็นของซุนกวน แต่ในที่สุดเมื่อกวนอูถูกประหาร มันก็ไม่ยอมกินอะไรและอดตายในที่สุด

 

สายพันธุ์ของม้าเซ็กเธาว์นั้น มีผู้สันนิษฐานว่าเป็นม้าสายพันธุ์ทางเปอร์เซีย บ้างว่ามาจากประเทศอินเดีย แต่ความเป็นไปได้มากที่สุดคือ ม้าเซ็กเธาว์น่าจะเป็นม้าสายพันธุ์ Akhal-Teke หรือ ม้าเหงื่อโลหิตต้าหยวน จากเมือง Ferghana ประเทศคาซัคสถาน และลักษณะของม้าเซ็กเธาว์จาก 3 ก๊ก ที่ได้รับการบันทึกไว้ คือ เป็นม้าสีแดง ความสูง 8 ฟุต ความยาวลำตัว 10 ฟุต และในยามศึก สามารถวิ่งได้มากกว่าพันลี้ต่อวัน หรือประมาณ 520 กิโลเมตร